MiSiM

Kendini yalnızlıkla açıklama yalnızlık bitti

yaşın kırkı devirmişse kalbin de bir kedidir unutma

ve birer patidir artık ellerinin her biri

kafayı iki el arasında tutmaya yenilgi denir

içine döktüğün her ağlama yüzündeki çizilmedir

Kendini aşkla mevsimleme aşk bitti

yarısından sonra her şey günahtır nasılsa

de ki vekâleten sevdim, vekâleten evlendim, vekâleten öldüm

ısısı parmakta sönen nikâha devr-i kış denir

insan tanrı cümlesidir en iyi kendinde gizlenir

Kendini mesafelerle anlamlandırma mesafeler bitti

kim "Hüseyin" dese dönüp bakma artık-mesafeler apse

zaten kalp pası diyorlar boşluk denen her şeye nedense

göğsünün çukurunda boğulana sürç-i lâl âdem denir

sonunu üç kez yazan için yaz bile gücenmedir

Kendini şu dört şeyle çağrıla hayata (ne de olsa abimsin)

1) adını unutana kalbini hatırlatma-hayat murdar, anla!

2) bir tek bahtına ağlayan kadınlarda kal ve gençliğini affet

3) canlı tut tef'ini daima, herkes biraz çocuktur her yaşta!

4) düştüğün her hatırada doğrul ve kendine çiçek ver

Kendini kederle ölçümleme keder de bitti

kendinin kedisi aynalara bakma aynalar renksiz unutma

bak, kızımların doğru söylediği yaştayız

kanın tene bağırmasına paranoya denir

kıskanma!

ölüm de pekâlâ süslenir

Sahi, ağladın mı!..

Her canlı ağlamaz ki-sensiz siyah bir ömrün kendine eğimiyim

içinde kalbi olan ağlar ancak başka ne deyim!

HÜSEYİN ALEMDAR

(: FOTOĞRAFLAR MELEĞİME AİTTİR :)